Donderdag 12 oktober was het tweede Zorg-Om-Zorg congres, waarin weer aandacht gevraagd werd voor de grote gezondheidsverschillen in Nederland. Ook was er aandacht voor huisartspraktijken in achterstandswijken welke onvoldoende gesteund worden in geld en middelen, om deze verschillen te verkleinen.
Hogere tarieven voor achterstandspostcodes
Het eerste congres in februari, dat onder andere leidde tot het Utrechtse manifest “Alle burgers hebben recht op gelijke zorg”, heeft, samen met het lobbywerk van LHV en InEen, geleid tot aanzienlijk hogere tarieven voor de achterstandspostcodes!! Waar voorheen voor een “opslag-patient” per jaar ongeveer 6,70 gedeclareerd mocht worden bovenop het reguliere tarief, is dat vanaf 2018 19,65. En aangezien ook de reguliere tarieven met ongeveer 2,25 omhoog gaan, betekent dit een aanzienlijk beschikbaar bedrag voor meer aandacht voor de patiënt, door ofwel praktijkverkleining, ofwel personeelsuitbreiding. Er is zelfs een compensatie ingebouwd voor het feit dat mensen in onze wijken de hogere leeftijden niet halen – leeftijden waarin de reguliere tarieven fors stijgen bij de 75- en de 85-plussers. Helaas is dat niet zichtbaar voor ons omdat deze verhoging in de algemene opslag is opgenomen en niet in de leeftijds-specifieke tarieven. Maar we zijn blij dat dit wel is meegenomen.
Vervolgstappen
Op het tweede ZoZ congres hebben we vervolgstappen gemaakt: we hebben betoogd dat er meer is dan alleen verhoging van de inschrijftarieven, want die beslaan maar ongeveer 50% van de inkomsten in de huisartsenpraktijk. Ook consulttarieven, ketenzorg en GEZ inkomsten dienen beter gehonoreerd te worden, we hebben als achterstandsdokters meer tijd nodig om dezelfde zorg te leveren.
Extra investeringen zijn lonend
Huisarts Jacqueline van Riet liet op het congres zien dat extra investeringen in de eerste lijn lonend zijn. Extra geld waardoor er meer tijd is voor de huisarts, POH en assistente leidt, evidence-based, tot minder verwijzingen en minder kosten in de tweede lijn. Linda Timmer uit de Bijlmer liet echter een nu nog urgenter probleem zien: de postcodes die als basis dienen voor de opslagen, komen niet overeen met door ons ervaren zorgzwaarte. In Amsterdam is de wijk Venserpolder grotendeels wel opslag-wijk en de wijk Holendrecht niet, terwijl de populaties aantoonbaar nauwelijks verschillen. Ook in Utrecht en Amersfoort delen wij deze ervaring (Sterrenwijk resp. Soesterkwartier). Doordat de opslag-tarieven flink omhoog gaan, is urgentie geboden bij nieuwe bepaling van welke patient nu opslag moet hebben en welke niet. Op het congres is gediscussieerd over alternatieven maar het blijft ingewikkeld om een praktisch bruikbaar model dat ook gevoelsmatig recht doet.
Oplossingen
In 2018 gaat UFA zich samen met de andere achterstandsfondsen, LHV en InEen buigen over een nieuw systeem dat dan vanaf 2019 hopelijk ingevoerd kan worden. Het goede nieuws was dat NZa en ZN onze problemen erkennen en zeer constructief meedenken aan een oplossing. Wordt vervolgd!
Meer informatie?
Wilt u meer weten over de inhoud van dit congres? Neem dan contact op met Berthon Rikken, voorzitter@utrechtsfondsachterstandswijken.nl.